Жили два брата. Совсем они обеднели, не знали, где и денег раздобыть. Наконец старший додумался:
— Вот что, братец, пойдём-ка мы с тобой по белу свету, будем враньём зарабатывать. Один пойдёт вперёд, а другой за ним, враньё подтверждать.
Так и сделали. Пришёл старший брат в деревню и стал кричать, что знает удивительную новость, а кто хочет её узнать, пускай денежки выкладывает. Сбежался народ, а лгунишка сказал:
— В такой-то деревне родился семирукий ребёнок.
Люди рты поразевали, накидали парню денег за новость, и поспешил он прочь. Нашлись тут недоверчивые — надумали было пойти проверить, правду ли говорит незнакомец, а младший брат тут как тут — он, мол, как раз оттуда и идёт. Спросили его, не видал ли он в деревне семирукого младенца. Парень и ответил:
— Нет, младенца такого не видал, видел только, как сушилась на верёвке распашонка с семью рукавами.
— Стало быть, правда, — решили люди и второму вралю тоже дали денег.
Тем временем старший брат шагал по другой деревне и всем встречным рассказывал, что за диво дивное он повидал:
— Кто-то выстроил мельницу на верхушке сосны.
Опять полный карман денег набил и — поминай как звали. Только засомневался народ, пришёл младший брат.
— Слышь, прохожий, не видал ли ты мельницу на сосне?
— Сказать по правде, видел я только, как какой-то парень спускался с сосны с двумя мешками муки, — ответил младший брат.
— Значит, правда, — обрадовались простофили и щедро наградили мошенника.
И пошёл младший брат дальше — старшего догонять и новые небылицы сочинять.
Ապրում էին երկու եղբայրներ: Նրանք սնանկացել էին, չգիտեին, թե որտեղից փող աշխատեն։ Վերջապես ավագը մտածեց ու ասաց.
– Ահա թե ինչ եղբայրս, արի գնանք աշխարհով մեկ, մեր հորինած ստերով փող վաստակենք։ Մեկս առաջ կգնա, իսկ մյուսս կհետևի նրան ՝ հաստատելու սուտը:
Եվ այդպես էլ արեցին: Ավագ եղբայրը եկավ մի գյուղ և սկսեց գոռալ, որ ինքը զարմանալի լուրեր գիտի, և ով ուզում է դա իմանալ, թող փող վճարի: ժողովուրդը վազելով եկավ, իսկ ստախոսն ասաց.
– Այս ինչ գյուղում յոթ ձեռքանի երեխա է ծնվել:
Մարդիկ ապշել էին։ Լուրի համար վճարեցին տղային և նա շտապ հեռացավ: Մի քանի չհավատացողներ կային. Նրանք մտածում էին գնալ ստուգելու, թե արդյոք անծանոթը ճշմարտությ՞ունն է ասում, և կրտսեր եղբայրը այդտեղ էր։ Նա ասում է, որ Սա ասում է, որ հենց այդտեղից է գալիս է: Նրանք հարցրին սրան, թե գյուղում տեսե՞լ է արդյոք յոթ ձեռքանի երեխա: Եղբայրը պատասխանեց.
-Ո՛չ, ես այդպիսի երեխա չեմ տեսել, ես միայն տեսա, թե ինչպես է յոթաթևանի վերնաշապիկը չորանում պարանի վրա:
«Ուրեմն ճիշտ է», – որոշեցին մարդիկ և երկրորդ ստախոսին էլ փող տվեցին:
Այդ ընթացքում ավագ եղբայրը շրջեց մեկ այլ գյուղով և բոլորին ասաց, որ հանդիպել է, թե ինչ հիանալի բան է տեսել:
-Ինչ-որ մեկը ջրաղաց է կառուցել սոճու ծառի գագաթին:
Կրկին նա գրպանը լցրեց փողով և անհետացավ։ Հենց մարդիկ կասկածեցին եկավ կրտսեր եղբայրը:
-Հեյ, անցորդ, սոճու վրա ջրաղաց տեսե՞լ ես:
-Ճիշտն ասած, ես տեսա միայն մի տղայի, որը սոճու գագաթից իջնում էր երկու պարկ ալյուրով պատասխանեց կրտսեր եղբայրը:
-Ուրեմն ճիշտ է, – ուրախացան պարզամիտները և առատորեն պարգևատրեցին խաբեբային։
Իսկ կրտսեր եղբայրն ավելի առաջ գնաց ՝ հասնելու ավագին և նոր ստեր հորինելու:
